Dwóch uczonych jechało wozem po stromej, górskiej ścieżce. Mijając kolejne wzniesienie, na jednym ze szczytów dostrzegli mężczyznę stojącego z ramionami wzniesionymi wysoko nad głowę.
- Co robisz, człowieku? - zapytał uczony.
- Podtrzymuję niebo, by nie spadło nam wszystkim na głowy.
- Co za niedorzeczność. Niebo trzyma się samo.
- Potwierdzam - podchwycił jego kolega. - Jesteśmy ludźmi nauki i znamy się na tym. Opuść ręce i zmykaj do domu.
Mężczyzna zrobił, jak mu kazano. Któż kłóciłby się z parą filozofów?
- Bezmiar ludzkiej ignorancji jest doprawdy zdumiewający! - zagaił pierwszy.
- Dokładnie - odpowiedział drugi, podnosząc wzrok. - Powiedz mi jednak, czy widziałeś kiedyś tak duży, błękitny śnieg?
- Nigdy w lipcu.
No comments:
Post a Comment